Hoe zit het met het enthousiasme van de Nederlandse Suffolk fokkers?
Op de keuringen bestaat het aantal bezoekers meestal maar uit een kleine groep belangstellenden. Vaak dezelfde mensen die elk jaar weer naar de keuring komen.
De groep die regelmatig naar de bakermat van de Suffolk fokkerij, de UK, trekt om daar de National Show en of Northern Area show te bezoeken is zelfs op de vingers van 1 hand te tellen.
Daarnaast zijn er ook maar enkele fokkers die naar de Kelso Ram Sales gaan.
Afgelopen maandag was in Herne de Interprovinciale Suffolk keuring. Een hoogtijdag voor elke Suffolk fokker.
De kwaliteit is bijzonder hoog, met in elke rubriek een fiks aantal dieren, die elk in aanmerking komen voor een zege in hun rubriek.
De dieren zien er zelf niet alleen goed uit, hun afstamming is rechtstreeks in aansluiting met de Britse top fokkerij.
Verwonderd heb ik mij dus afgevraagd waar toch die andere Hollanders blijven?
( De families De Vliegher en Roggeveen/ vd Walle hebben het al langer begrepen, zij missen in Belgie zelden een keuring)
De andere Nederlandse fokkers missen bewust/onbewust de kans om, zonder de grote plas over te moeten, top Suffolks te aanschouwen.
Zijn Nederlandse fokkers wel enthousiast genoeg? Zij nemen niet de gelegenheid om hun kennis op het gebied van de Suffolk fokkerij te vergroten.
Herkansing , medio augustus in Beveren Leie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten